رتینوئیدها معروفترین و اثرگذارترین ترکیبات مراقبت از پوست هستند و اگر بدنبال جوانسازی، رفع چین و چروک و یا حتی رفع جوش و آکنه پوستتان هستید، این ترکیبات می توانند برایتان معجزه کنند.
حتما تابحال اسم رتینول را شنیده اید و از فواید آن خبر دارید. بیش از چند دهه است که از این ترکیب در خیلی از محصولات مراقبت از پوست استفاده می شود و در طی آزمایشات و تحقیقات زیادی که روی آن انجام شده، تاثیر رتینول یا در مجموع محصولات موضعی ویتامین آ در رفع بسیاری از معایب پوست به خوبی ثابت شده است.
اخیرا تولیدکنندگان محصولات زیبایی توجه بیشتری به این ترکیبات نشان داده اند که نتیجه آن تولید سرمها و کرمهای دور چشم تخصصی حاوی رتینوئید بوده و این محصولات می توانند به خوبی باعث جوانسازی و زیبایی پوست شوند.
با اینکه اغلب مصرف کنندگان رتینوئید ها را می شناسند ولی ممکن است سوالاتی در مورد نحوه استفاده، اثرگذاری و یا محدودیتهای استفاده از این محصولات داشته باشند.
ما در این مقاله سعی کرده ایم تا به زبان ساده و کاربردی به تشریح محصولات موضعی ویتامین آ بپردازیم. بعد از خواندن این مقاله، شما با انواع این محصولات و کارایی هرکدام از آنها آشنا شده و بهتر می توانید محصول مناسب پوست خودتان را انتخاب کنید. با ما همراه باشید.

برای اینکه بتوانیم به خوبی در مورد نقش محصولات موضعی ویتامین آ روی پوست توضیح دهیم، اول بهتر است کمی در مورد ساختار پوست صحبت کنیم:

پوست ما از چند لایه تشکیل شده است؟

پوست بزرگترین عضو بدن ماست که وظیفه اصلی آن محافظت از اندامهای داخلی در برابر عوامل خارجی است. بطور کلی باید گفت که پوست از سه لایه تشکیل می شود: اپیدرم، درم و هیپودرم.
اپیدرم خارجی ترین قسمت پوست است که خود متشکل از پنج لایه می باشد. این لایه حاوی سلولهای تولید رنگدانه، سلولهای محافظ و همچنین رشته های عصبی است و نقش مهمی در زیبایی دارد زیرا تنها لایه ای از پوست است که قابل دیدن است.
زیر اپیدرم، لایه دیگری قرار دارد به نام درم. این لایه ضخیم ترین در بین سه لایه پوست محسوب شده که خودش شامل سه لایه میشود. در واقع، درم به تنهایی 90 درصد کل ضخامت پوست را شامل می شود. وظیفه اصلی این لایه، تنظیم حرارت و رطوبت سطح خارجی پوست است. رگهای خونی، غده های تولید کننده چربی و فولیکولهای مو نیز در این لایه قرار دارند. همچنین فیبروبلاستها که تولید کننده کلاژن هستند نیز در درم قرار دارند و این کلاژن باعث ایجاد شکل درم نیز می شود. الاستین، ماده ای که باعث ایجاد شکل ارتجاعی اپیدرم می شود نیز در درم تشکیل می شود.
هیپودرم به عنوان داخلی ترین لایه پوست شناخته می شود که عمدتا از چربی ساخته شده و بیشتر نقش عایق و محافظ اندام داخلی بدن را بازی می کند.

دلایل عمده پیری پوست کدامند؟

حالا که بطور خلاصه ساختار پوست را معرفی کردیم، بهتر است برویم سراغ پیری پوست. در واقع دو عامل کلی برای پیری پوست وجود دارد:

• اولیل عامل، پیر شدن پوست در اثر افزایش سن است که به آن Chronological Aging نیز گفته می شود. هر چقدر هم از پوستمان در برابر فاکتورهای خارجی که می توانند به آن صدمه برسانند محافظت کنیم بازهم برای جلوگیری از پیر شدن آن در اثر افزایش سن کافی نیست و پوست از سنین خاصی که می تواند برای هر فرد متفاوت باشد، شروع به پیر شدن می کند. با افزایش سن، سرعت تولید سلولهای جدید کاهش می باید، روند بازسازی و ترمیم زخمها کندتر شده و شکل ظاهری اپیدرم تغییر می کند. معمولا با پیری پوست در اثر افزایش سن، اپیدرم و درم نازک تر شده و چین و چروکهای جدیدی روی پوست شکل می گیرند.

• عامل مهم دیگر که باعث پیر شدن پوست می شود، قرار گرفتن بلند مدت آن در معرض اشعه های UV است که به آن فوتوایجینگ (Photoaging) می گویند. بزرگترین و قویترین منبع تولید اشعه های UV، نور خورشید است. در کنار آن، لامپهای معمولی و فلوئورسنت که در خانه و یا دستگاههای برنزه کننده سولار نیز وجود دارند، منبع دیگری برای تولید اشعه های یووی محسوب می شوند که البته قدرت تخریب این لامپها در مقایسه با نور خورشید بسیار ناچیز است.

بد نیست بدانید که 95 درصد اشعه های خورشید، جزو گروه آلفا (UVA) و 5 درصد دیگر جزو گروه بتا (UVB) طبقه بندی می شوند. اشعه های آلفا یا UVA ها مسئول ایجاد اثر فوتوایجینگ بوده و می توانند با نفوذ به لایه های پایین تر پوست باعث پیری زودرس و ایجاد چین و چروک روی آن شوند. از طرف دیگر اشعه های بتا یا UVB ها خارجی ترین لایه پوست را هدف قرار داده و باعث آفتاب سوختگی و قرمزی پوست خواهند شد.

اگر پوست در طی ماهها و سالهای زیاد و بطور مداوم در معرض نور مستقیم آفتاب قرار گیرد، به مرور زمان نشانه های پیری روی آن نمایان خواهد شد. در اوایل روال پیر شدن، لایه خارجی پوست نرم تر و لطیف تر می شود زیرا پوست به طور غیر معمول الاستین و کلاژن بیشتری تولید می کند تا بتواند اثر نور آفتاب را خنثی کند. اما در مرحله بعد، پوست شروع می کند به نازک تر شدن، و چین و چروکهای ریزی روی آن پدیدار می شود. به مرور زمان، این چین و چروکها عمیق تر شده و لکه هایی نیز روی پوست ایجاد می شود. از این مرحله به بعد، فرایند پیری پوست تسریع شده و حالت افتادگی به خود می گیرد زیرا دیگر نمی تواند مثل قبل الاستین و کلاژن تولید کند.

این را هم بگوییم که عوامل دیگر مانند استرس، دود سیگار، مصرف الکل، دود حاصل از سوختن بنزین یا گازوئیل، تغییر هورمونهای بدن و مصرف بیش از حد شکر نیز می توانند باعث پیری پوست شوند ولی تاثیر آنها قابل مقایسه با این دو عاملی که توضیح دادیم نیست.

تا اینجا، به طور خلاصه به تشریح روال پیر شدن و مهم ترین عوامل تاثیرگذار در آن پرداختیم. حالا سوال این است: آیا محصولی وجود دارد که بتواند این روال را کند یا تعدیل کند؟ آیا واقعا می توان چین و چروکهای پوست را کاهش داد؟

در پاسخ باید گفت که بله محصولات زیادی هستند که می توانند به شما در جلوگیری یا کاهش چین و چروکهای پوست کمک کنند. اول از همه باید بدانید که پیشگیری خیلی بهتر از درمان است!

به راحتی و با استفاده روزانه از یک ضد آفتاب می توان احتمال ایجاد فوتوایجینگ یا پیر شدن پوست در اثر تابش نور آفتاب را کاهش داد. پرهیز از استرس، پاکسازی مداوم پوست و انتخاب شیوه زندگی سالم، راه دیگر برای کاهش اثرات پیری پوست در اثر عوامل خارجی است.

آشنایی با رتینوئیدها: ترکیبات معجزه آسا برای رفع چین و چروک پوست 

در علم مراقبت از پوست به مجموعه محصولات موضعی ویتامین آ، رتینوئید (Retinoid) گفته می شود. اولین و قویترین محصول از این گروه که بیشترین تحقیقات در موردش صورت گرفته و کارایی آن به خوبی اثبات شده، ترتینوئین (Tretinoin) نام دارد.

اولین محصولی که در دهه 70 میلادی حاوی ترتینوئین بود، رتین-آ (Retin-A) نام داشت و این محصول برای درمان جوش های صورت استفاده می شد. بعد از سالها استفاده از این محصول، محققان دریافتند که رتین-آ، در کنار درمان جوش می تواند لکه های تیره پوست را نیز بهبود ببخشد و مهمتر از همه، این محصول توانست با افزایش تولید سلولهای جدید روی پوست، باعث کاهش چین و چروک و کمتر شدن عمق منافذ پوست شود. 

بد نیست بدانید که تمام محصولات موضعی ویتامین آ نمی توانند بطور مستقیم جذب پوست شوند. پوست ما به محض تماس با انواع ترکیبات و محصولات موضعی ویتامین آ، آنها را با استفاده از آنزیم هایی که در بدن ما هستند به رتینوئیک اسید (Retinoic Acid) تبدیل می کند. اگر بخواهیم بهتر توضیح دهیم باید محصولات موضعی ویتامین آ را به یک زنجیر تشبیه کنیم. اولین حلقه این زنجیر، ترتینوئین (Tretinoin) یا رتینوئیک اسید نام دارد. این ماده قویترین و معروفترین مشتق ویتامین آ محسوب شده و به خوبی می تواند جذب پوست شود. هر کدام از ترکیبات دیگر که در ادامه توضیح می دهیم، باید اول به ترتینوئین تبدیل شده تا بتواند به خوبی جذب پوست شوند. شکل زیر می تواند بهتر این گفته را توضیح دهد:

طبق جدول بالا، هر کدام از ترکیبات شماره 2 تا 4، برای اینکه جذب پوست شوند، باید یک درجه تبدیل شوند تا در نهایت به ترتینوئین تبدیل شده و جذب پوست شوند. برای مثال، رتینول بعد از اعمال روی پوست، اول به رتینال (Retinal) تبدیل شده و در نهایت به شکل ترتینوئین در می آید و در این حالت می تواند جذب پوست شود. نکته مهم اینکه، وقتی ترکیبی تغییر شکل می دهد به همان اندازه نیز از درجه اثرگذاری اش کاسته می شود. مثلا قدرت تاثیر رتینیل پالمیتات کمتر از رتینول است ولی به همان اندازه نیز حساسیت زایی کمتری نیز خواهد داشت. به همین خاطر نیز معمولا برای کسانی که پوستی حساس دارند، محصولات حاوی رتینیل پالمیتات پیشنهاد می شود زیرا سایر ترکیبات ممکن است باعث واکنش آلرژیک پوستشان شوند.

رتینوئیدها چه فوایدی برای پوست دارند؟

همانطور که پیشتر توضیح دادیم، محصولات موضعی ویتامین آ، از ترتینوئین گرفته تا رتینول (Retinol) و یا رتین آلدهاید (Retinaldehyde)، باعث افزایش ساخت سلولهای جدید پوست می شوند. به عبارت دیگر باید گفت که این محصولات می توانند پوست را دوباره جوان کنند و ظاهری یکدست تر و شادابتر به آن بدهند. با افزایش سرعت ساخت سلولها و همچنین مویرگهای جدید، سلولهای مرده از سطح آن دفع شده و مانند زمانی که پوست جوانتر بود، ظاهر آن به طور قابل توجهی شادابتر خواهد شد.

در بسیاری از مقالات عنوان می شود که رتینول ها می توانند باعث افزایش کلاژن پوست شوند. درست تر این است که بگوییم رتینول ها یا دیگر محصولات موضعی ویتامین آ می توانند باعث تحریک پوست برای ساخت سلولهای جدید شود. وقتی سلول جدیدی روی پوست ایجاد شود، کلاژن نیز به همان اندازه افزایش می یابد. از طرف دیگر با ساخت سلولهای جدید، الاستین پوست نیز افزایش یافته و پوست در کنار شفاف شدن، سفت تر نیز خواهد شد. در واقع رتینول ها به طور مستقیم باعث ترشح بیشتر کلاژن نمی شوند ولی بطور غیر مستقیم و با تحریک پوست به تولید سلولهای جدید، باعث خواهند شد تا کلاژن و الاستین پوست نیز افزایش یابد.

با افزایش سن و یا بخاطر اثر فوتوایجینگ، سرعت ساخت سلولهای جدید پوست کاهش یافته یا متوقف می شود. به همین خاطر، پوست الاستین و کلاژن خود را از دست داده و چین و چروکها روی آن پدیدار می شوند. رتینول ها و سایر مشتقات ویتامین آ می توانند با مختل کردن موقتی روند پیری، باعث شوند تا پوست جوانتر شده و چین و چروکهای آن نیز تا حد خوبی از بین بروند.

از طرف دیگر، محصولات موضعی ویتامین آ یا رتینوئیدها تاثیر قابل ملاحظه ای روی از بین بردن جوش و آکنه های پوست نیز دارند. این محصولات به طور قابل توجهی می توانند باعث کاهش تورم جوشها شده و استفاده از آنها در کنار محصولات ضد جوش و آکنه معروفی مانند سالیسیلیک اسید و بنزوئیل پروکسید خواهد توانست تا به خوبی این جوشها و آکنه ها را درمان کند.

رتینوئیدها با تحریک ساخت سلولهای جدیدتر باعث خواهند شد تا سلولهای مرده، لکه ها و تیرگیهای پوست نیز از بین رفته و پوست شفافتر و روشنتر شود. این محصولات یکی از بهترین گزینه ها برای پزشکان برای رفع تیرگی و لکه های پوست نیز محسوب می شوند و می توان از آنها در کنار محصولات روشن کننده معروفی مانند نیاسینامید، هیدروکینون و یا آلفا آربوتین استفاده کرد.

فایده دیگر رتینوئیدها برای پوست، از بین بردن رادیکالهای آزادی است که باعث تخریب سلولهای آن می شوند. این محصولات می توانند مانند آنتی اکسیدانها تاثیر این ترکیبات مضر را خنثی کرده و باعث بهبود کارایی پوست شوند.

آخرین مورد از فواید رتینوئیدها که باید به آن اشاره کرد، کاهش ظاهر منافذ پوست است. طبق تحقیقات متعددی که روی تاثیر رتینوئیدها بر اندازه منافذ پوست انجام شد، ثابت شد که این محصولات، مخصوصا تازاروتین (Tazarotene)، می توانند به طور قابل توجهی باعث کاهش اندازه منافذ شده و باعث شوند پوست یکدست تر به نظر برسد. البته همانطور که بارها در این سایت نیز توضیح دادیم، هیچ محصولی نمی تواند باعث بستن کامل منافذ شود ولی استفاده مداوم از رتینوئیدها می تواند به طور موثری باعث کاهش ظاهر این منافذ شود.

رتینوئیدها چه عوارضی برای پوست دارند؟

عمده ترین عوارضی که رتینوئیدها یا محصولات موضعی ویتامین آ دارند، خشکی، قرمزی، خارش و پوسته پوسته شدن پوست است. استفاده از رتینوئیدهای قویتری مانند ترتینوئین یا درصدهای بالاتری از رتینول می تواند احتمال ایجاد و شدت این عوارض را افزایش دهد. با اینکه ویتامین آ خواص فراوانی برای بدن دارد ولی مصرف بیش از حد هر نوع محصول حاوی ویتامین آ می تواند عوارض خطرناکی از جمله اختلال در کارکرد کلیه و یا کبد در پی داشته باشد. به همین خاطر هم همیشه پیشنهاد می شود که از این محصولات باید طبق نظر پزشک متخصص پوست استفاده شود.

بسته به نوع پوست، در برخی موارد عوارضی مانند خشکی و یا قرمزی در چند روز اول استفاده از رتینوئیدها مشاهده می شود ولی بعد از مدت کوتاهی کاهش یافته و زمانی که پوست خودش را به آنها تطبیق داد، این عوارض نیز از بین خواهند رفت.

پس اگر بعد از استفاده از سرم یا کرم رتینولتان این عوارض را مشاهده نمودید، نگران نباشید. البته بهتر است در اوایل مصرف رتینوئیدها، آنها را کم کم وارد روتینتان کنید تا پوست وقت کافی برای عادت کردن به آنها داشته باشد. به مرور زمان می توانید دفعات استفاده را افزایش دهید و در روتین خود از محصولات آبرسان نیز استفاده کنید تا جلوی ایجاد این اثرات گرفته شود.

اگر هم عوارضی که در بالا گفتیم همچنان ادامه داشتند و بهتر نشدند، به سرعت مصرف آن محصول را قطع کنید. 

البته همانطور که گفتیم، برای استفاده از دوزهای بالای رتینوئید و یا محصولات موضعی قویتر مانند ترتینوئین، آداپلین، تازاروتین یا ایزوترتینوئین ( با نام تجادی اکوتان Accutane یا راکوتان Roaccutane)، حتما آنها را تحت نظر پزشک پوستتان مصرف کنید.

نکته دیگر در مورد رتینوئیدها این که برخی مصرف کنندگان بعد از چند روز استفاده شاهد ایجاد جوشهای بیشتری روی پوستشان بوده اند. باید گفت که این اثر هم تا حدی طبیعی است. منشا برخی از انواع جوش در لایه های زیرین پوست است. این جوشها در این لایه ها ایجاد شده و به مرور زمان به لایه سطحی آن می رسند. چون رتینوئیدها باعث ساخت سلولهای جدید شده و عملا لایه ای جدید از سلولهای تازه وارد، روی پوست ایجاد می شود، جوشها نیز با سرعت بیشتری به سطح پوست می رسند. به همین خاطر است که چند روز بعد از استفاده از این محصولات، ممکن است شاهد ایجاد جوشهای بیشتری روی پوستتان باشید. اما جای نگرانی نیست و در بیشتر موارد این جوشها با همان سرعتی که ایجاد شدند، از بین خواهند رفت.

بهترین سن برای شروع مصرف رتینوئیدها چند سالگیست؟

حدودا از سن 25 سالگی میزان کلاژن تحلیل رفته و چین و چروکها به سراغ پوست می آیند. از همان سنین می توان استفاده از رتینوئیدها را آغاز کرد. البته باید این محصولات را با احتیاط و کم کم وارد روتینتان کرده و از رتینوئید با درصدهای پایین تر شروع کنید.

چطور از رتینوئیدها استفاده کنیم؟

مقدار، دفعات و درصد مناسب انواع رتینوئیدها، مخصوصا انواع قویتر، به نظر پزشکتان بستگی دارد و نمی توان در مورد همه آنها نظر داد. اما برای استفاده از رتینول ها که معروفترین مشتقات رتینوئیدها محسوب می شوند می توان گفت که هفته ای یک تا دوبار برای شروع کافی خواهد بود. به مرور زمان می توانید این دفعات را افزایش داده و شبی یکبار از آنها استفاده کنید.

 همچنین اگر بار اولیست که از رتینول استفاده می کنید و یا پوستی حساس دارید، استفاده از درصدهای 0.01 تا 0.3 می تواند برایتان مناسب باشد. اگر هم قبلا چند بار از رتینول استفاده کردید می توانید رتینول های 0.5 درصد تا 2 درصد را امتحان کنید. همچنین بهتر است به برچسب محصولی که از آن استفاده می کنید دقت کنید و آنرا طبق گفته کمپانی سازنده استفاده کنید.

ویتامین آ بافتی ناپایدار دارد و در مجاورت هوا و نور خورشید به سرعت تغییر ماهیت می دهد. با اینکه تولید کنندگان سعی می کنند با روشهای مختلف عمر مفید محصولاتشان را بالاتر ببرند ولی بهتر است محصول رتینوئید خودتان را بعد از باز شدن درش، بیشتر از شش ماه استفاده نکنید.

نکته مهم اینکه چون تمام رتینوئیدها می توانند حساسیت پوست به نور آفتاب را بطور قابل توجهی افزایش دهند، روزها از مصرف این محصولات خودداری و فقط شبها از آنها استفاده کنید. همچنین باید بدانید که هر چه قدرت رتینوئید محصولتان کمتر باشد، اثر بخشی آن هم به همان اندازه پایین تر است. پس برای گرفتن نتیجه از آنها نباید عجله کنید و حداقل 4 هفته به آنها وقت دهید تا کارشان را شروع کنند.

عمر مفید سرمهای حاوی رتینوئید، بعد از باز شدن دربشان، 3 ماه است. همچنین پیشنهاد می شود که این محصولات را در یخچال نگهدارید.

چقدر طول می کشد تا رتینوئیدها روی پوست اثر بگذارند؟

برای پاسخ به این سوال باید گفت که زمان اثرگذاری رتینوئیدها به نوع و قدرت آنها بستگی خواهد داشت. معمولا این محصولات بین 4 تا 12 هفته زمان نیاز دارند تا بتوانند اثر قابل توجهی روی پوست داشته باشند. پس نباید انتظار داشته باشید که در عرض چند روز از این محصولات نتیجه بگیرید. با استفاده مداوم از آنها می توانید مطمئن شوید که پوستتان به مرور زمان جوانتر و زیباتر شده و ظاهر چین و چروکهای آن نیز تا حد خوبی کاهش یابند.

آیا می توان از رتینوئیدها دور چشم نیز استفاده کرد؟

با اینکه پوست دور چشم نسبت به سایر قسمتهای صورت نازکتر و حساس تر است (به همین خاطر است که چین و چروکها اول در این مناطق ایجاد می شوند) ، اما می توانید از رتینوئیدها روی این نواحی نیز استفاده کنید. البته برای اینکار باید از رتینوئیدهای ضعیفتر مانند رتینیل پالمیتات، یا از محصولات حاوی درصدهای پایین تر رتینول مانند 0.01 درصد استفاده کنید. این را هم بگوییم وقتی از هر نوع محصول موضعی ویتامین آ روی صورت و یا دور چشمتان استفاده می کنید همیشه احتمال حساسیت پوستی وجود دارد. اما همانطور که گفتیم واکنش آلرژیک پوست، بعد از اینکه پوستتان به این محصولات عادت کرد، کاهش یافته و پوستتان به خوبی می تواند آنها را تحمل کند.

اخیرا کرمهای دور چشم حاوی رتینول نیز وارد بازار شده اند که حاوی درصد مناسبی رتینول هستند که برای پوست دور چشم مناسب خواهد بود. برخی از این کرمهای دور چشم از رتینوئیدهای کپسولی استفاده می کنند. با استفاده از این محصولات، کپسولهای ریزی که حاوی رتیوئید هستند روی پوست پخش شده و این رتینوئید به مرور از کپسولها بیرون آمده و وارد پوست می شوند. با اینکار جلوی تماس مقدار زیادی رتینوئید با پوست گرفته شده و این ترکیبات یکی بعد از دیگری وارد پوست می شوند. با اینکه این کارکرد ایده بسیار خوبی به نظر می رسد، ولی اگر بتوانید همانطور که گفتیم، در روزهای اول استفاده به مقدار خیلی کم و چند روز در میان از رتینوئیدها استفاده کنید، تقریبا مشابه استفاده از روش کپسولی، پوستتان وقت کافی برای عادت کردن به رتینوئید خواهد داشت و احتمال ایجاد حساسیت پوستی نیز به همان اندازه کاهش خواهد یافت.

البته این را هم بگوییم که برای استفاده روی پوست دور چشم، حتما نباید از یک کرم دور چشم حاوی رتینوئید استفاده کنید. از هر نوع محصول حاوی رتینوئید با قدرت اثربخشی ملایم و درصد پایین می توانید روی تمام نقاط صورت از جمله دور چشمتان استفاده کنید.

با استفاده مداوم از رتینوئیدهای ملایم، بعد از گذشت چند هفته، چین و چروکها، تیرگی ها و همچنین خطوط پنجه کلاغی دور چشمتان به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت.

نکته کاربردی در مورد استفاده از رتینول دور چشم، یا بر روی پوستهای حساس اینکه بهتر است قبل از استفاده از آن، از یک سرم آبرسان یا کرم مرطوب کننده استفاده کنید یا اینکه می توانید محصول حاوی رتینول خود را با یک مرطوب کننده مخلوط کرده و روی صورتتان اعمال کنید. با اینکار می توانید تا حد خوبی جلوی ایجاد حساسیت احتمالی پوستتان را بگیرید.

آیا پوستهای حساس نیز می توانند از رتینوئیدها استفاده کنند؟

بله. با استفاده از رتینوئیدهای ضعیفتر مانند رتینیل پالمیتات و وارد کردن تدریجی آنها در روتین خودتان می توانید از فواید این محصولات بهره ببرید. این را هم بگوییم که اگر از اگزما یا خشکی بیش از حد پوست رنج می برید و یا لایه محافظتی پوستتان صدمه دیده، بهتر است از رتینوئیدها استفاده نکنید.

البته برای اطمینان بیشتر، بهتر است قبل از استفاده از این محصولات با یک پزشک پوست نیز مشورت کنید.

نکته پایانی: رتینوئیدها یا محصولات موضعی ویتامین آ، ترکیبات بسیار مفیدی اند و می توانند برای پوستتان معجزه کنند. برای استفاده از آنها باید دقت کرد و نباید ترسید! برای اینکه عوارض احتمالی استفاده از آنها به حداقل برسد باید به درصد و قدرت انواع این محصولات دقت کنید و از آنها به درستی استفاده کنید. در دوره ای که از رتینوئیدها استفاده می کنید، روزها حتما باید از مقدار زیادی ضد آفتاب روی پوستتان استفاده کنید و همیشه با استفاده از مرطوب کننده ها و آبرسانها پوستتان را مرطوب نگه دارید. همچنین توصیه می شود از یک پزشک متخصص نیز مشورت بگیرید.

با این روشها می توانید بهترین بهره را از این محصولات ببرید بدون اینکه نگران عوارض احتمالی آنها باشید.

مطالب مرتبط:

آشنایی با معروفترین روشهای غیر تهاجمی برای جوانسازی و رفع معایب پوست

معرفی بهترین ترکیبات مراقبت از پوست برای کاهش جای جوش و آکنه

معرفی بهترین ترکیبات مراقبت از پوست برای کاهش چین و چروک

نحوه انتخاب بهترین مرطوب کننده برای انواع پوست

معرفی بهترین ترکیبات مراقبت از پوست برای کاهش جوش و آکنه

بهترین ترکیبات مراقبت از پوست برای رفع لکه و تیرگی های پوست